بزرگترین و عمومی‌ترین عامل طلاق را ازدواج‌های شتابزده و بدون شناخت و تحقیق کافی دانست و اظهار کرد: جوانان ما زمان و هزینه فراوانی برای انتخاب کارت دعوت، سفره عقد و کیک، لباس، دسته‌گل و ماشین عروسی، پذیرایی و... صرف می‌کنند. چیزهایی که طی چند دقیقه تا چند ساعت مصرف می‌شود، بی آنکه کسی قدردان آن‌همه زحمت و صرف انرژی طرفین باشد. حال آنکه باید انرژی خود را برای شناخت هرچه بیشتر یکدیگر، آموختن اصول پویای ازدواج و بالا بردن مهارت‌های لازم برای همسر شدن، پدر یا مادر شدن و... به کار ببندند که متاسفانه این اشتباه بزرگ جوانان است.

وی به مشاوره‌های پیش از ازدواج اشاره کرد و افزود: امروزه کم نیستند دفاتر مشاوره و روان‌شناسی که آزمون‌های پیش از ازدواج در آنها انجام می‌گیرد. مشابهت در بین زوجین یکی از بزرگترین ارکان خوشبختی است؛ لذا تست‌های ازدواج و خانواده می‌تواند ابزاری جهت پیشگیری از مشکلات آینده خانوادگی محسوب شود. تست‌ها و آزمون‌ها برای تشخیص همخوانی و تعیین خطوط و اصول کلی شخصیت و رشد و تکامل عاطفی به ما کمک می‌کنند، اما باید در کنار شرح حال کامل و جامع باشد. در واقع این ابزارها، وسیله کمکی برای روان‌شناس هستند، نه اینکه اساس تشخیص و رد یا تایید پیوند زناشویی قرار گیرند.

افراد روی اجرای آزمون‌های پیش از ازدواج اصرار نکنند

شفیعی اضافه کرد: روانشناس همچون یک ابزار هوشمند است که شخصیت افراد را براساس گفته‌ها و محتوای آنها و نگاه عاطفی و نحوه بروز عواطف افراد ارزیابی می‌کند و اگر مشکلی یا انحرافی از محدوده طبیعی وجود داشته باشد، می‌تواند بگوید که آیا قابل حل است یا بهتر است از برقراری پیوند زناشویی خودداری کنند. در کشورهایی مانند آمریکا و اروپا که خود تولیدکننده این آزمون‌ها هستند، آزمون متناسب با فرهنگ و شرایط جامعه آنجا ابداع می‌شود. البته ما این تست‌ها را براساس مشخصات فرهنگی و اجتماعی خود بومی‌سازی می‌کنیم، اما موضوع مهم این است که در این ‌گونه کشورهای پیشرفته یک فرهنگ ضد تست نیز وجود دارد و هرگز برای همه افراد، انجام دادن آزمون‌های روان‌شناسی و ازدواج را توصیه نمی‌کنند.

کارشناس ارشد روان‌شناسی با اشاره به شرایط فرهنگی ایران، گفت: در ایران وقتی مردم به پزشک مراجعه می‌کنند تا با نسخه‌ای پر از دارو از مطب بیرون نیایند، انگار به پزشک مراجعه نکرده‌اندف لذا تصور می‌کنند وقتی به روان‌شناس و مشاور مراجعه می‌کنند، حتما باید تست و آزمون روان‌شناسی بدهند. این باور اشتباه است و باید در کشور ما هم اصلاح شود، چون شخصیت، عواطف، هوش هیجانی و اصولا رفتارهای انسانی، پیچیده‌تر از آن هستند که حتی با حدود ۵۰۰ سوال یک آزمون به طور دقیق و کامل سنجیده شوند.

وی با بیان اینکه آزمون‌های روان‌شناسی براساس شرایط فرد و جامعه و عوامل محیطی ممکن است پاسخ‌های متفاوتی در دو فرد با شرایط جسمی و روانی مشابه نشان ‌دهد، گفت: افراد نباید زیاد روی اجرای آزمون‌ها اصرار کنند، بلکه باید به روان‌شناس اجازه دهند تا خود تشخیص دهد که آیا به برگزاری آزمون نیاز است یا خیر و چه سوال‌هایی باید ارایه شود.

شفیعی چگونگی نیروهای تربیتی، شیوه رشد و تکامل، محیط تربیتی و فرهنگ حاکم بر خانواده، تناسب اعتقادی و فرهنگی(اعتقاد یعنی جهان‌بینی فرد نسبت به هستی و موجودیت انسان و فرهنگ یعنی ارزش‌ها و ضدارزش‌ها) براساس محیط تربیتی و فرهنگ خانوادگی، تناسب طبقه اجتماعی و اقتصادی زوجین و سنجش عناصر شخصیتی با تکنیک‌های خاص و سوالات مرتبط را مراحل کلی مشاوره پیش از ازدواج دانست و ادامه داد: در بخش شرح حال و مصاحبه، در حقیقت چارچوب اولیه لازم برای تشکیل زندگی مشترک سنجیده می‌شود.

برخورداری زوجین از تشابهات؛ بزرگترین رکن ازدواج موفق

وی با تصریح بر اینکه سلیقه کارشناسان و متخصصین در انتخاب تست‌ها و آزمون‌ها متفاوت است، یادآور شد: این انتخاب براساس تجربه و دیدگاه روان‌شناس انجام می‌شود. مهم این است که بدانیم این زوج در کنار یکدیگر می‌توانند از زندگی لذت ببرند و در موقعیت‌های گوناگون با یکدیگر و با شرایط سازگار شوند.

کارشناس ارشد روان‌شناسی، بزرگترین رکن ازدواج موفق را برخورداری زوجین از تشابهات دانست و خاطرنشان کرد: اگر دو نفر از نظر شرایط روحی و روانی و فکری یکسان بوده، اما با هم تفاوت‌های ریشه‌ای داشته باشند، احتمال موفقیت ازدواج آنان به مراتب پایین می‌آید.

شفیعی با بیان اینکه آزمون‌ها شاخص‌های مهم تشابهات تحصیلی، اجتماعی، اعتقادی و فرهنگی را بررسی می‌کنند، تصریح کرد: با پاسخ به سوالات این آزمون‌ها فرد می‌تواند میزان تشابهات خود را با فرد مورد نظر جهت ازدواج بسنجد تا بتواند در این رهگذر انتخاب معقولی داشته باشد و یک ازدواج موفق را تجربه کند.

وی عنوان کرد: به فراخور شرایط زوجین و ارزیابی انجام شده در بخش شرح حال و مصاحبه معمولا تست «سلامت روانی» برای تشخیص بیماری یا تایید سلامت روان، تست «تیپ‌های شخصیتی» برای آشنایی با ویژگی‌های فردی طرفین، تست «هوش هیجانی» برای تشخیص قدرت سازگاری و تست «عشق» برای تطابق عاطفی در موقعیت‌های گوناگون انجام می‌شود. در عین حال ممکن است از برخی تست‌های کمکی دیگر نیز استفاده شود.

منبع:ایسنا